مثل یک زخم کهنه می ماند؛
که خوب نمی شود!
که با همه غصه های دنیا فرق می کند
با غم شما نمی توان خوب گریست
هر چه هم که اشک بریزیم...
آخرش باز یک سوزی می ماند توی سینه مان...
سَرم را می‌برم نزدیکِ دلِ مسضعفانِ عالم، گوش میکنم ولی خوب نمی‌فهمم. با این اوصاف دستم که نشکسته هر چه فهمیدم می‌نویسم.
بایگانی
- مهر ۱۳۹۷(۲)
- شهریور ۱۳۹۷(۱)
- تیر ۱۳۹۷(۱)
- خرداد ۱۳۹۷(۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۷(۱)
- فروردين ۱۳۹۷(۱)
- دی ۱۳۹۶(۴)
- آذر ۱۳۹۶(۴)
- آبان ۱۳۹۶(۷)
- شهریور ۱۳۹۶(۲)
- مرداد ۱۳۹۶(۱)
- تیر ۱۳۹۶(۱)
- اسفند ۱۳۹۵(۲)
- بهمن ۱۳۹۵(۱)
- دی ۱۳۹۵(۳)
- آذر ۱۳۹۵(۲)
- آبان ۱۳۹۵(۱)
- مهر ۱۳۹۵(۴)
- شهریور ۱۳۹۵(۳)
- مرداد ۱۳۹۵(۴)