بی‌تردید نگرش‌ها و بینش‌های جدید، تصمیمات و رفتار انسان‌ها و سازمان‌ها را تغییر می‌دهد؛ اما لزوماً ابزاری برای تشخیص بهتر و تصمیمگیری در اختیار انسان‌ها قرار نمی‌دهد. به‌همین خاطر به منظور تشخیص و تصمیمگیری بهتر یک ابزار نرم‌افزاری را پیشنهاد می‌دهم. طبیعی است که وسیله و ابزار به انسان کمک می‌کند و او را توانمندتر می‌سازد. متنی که در ذیل آورده شده است توسط یکی از دوستانم تهیه شده و از نوع ابزار تشخیصی و تصمیمگیری است.
امروزه یکی از مبانی حاکم بر گزینش نیروی انسانی، ویژگی‌های فردی می‌باشد که بر اساس دو عامل زیر قابل دسته‌بندی است:
ü هوش ذاتی فرد
ü سرعت واکنش به عوامل محیطی
افراد به 4 دسته تقسیم می‌شوند:
دسته اول : افراد کند ذهن و عجول
دسته دوم : افراد کند ذهن و صبور
دسته سوم : افراد با هوش و عجول
دسته چهارم : افراد با هوش و صبور
ارتش ایالات متحده با در نظر گرفتن تقسیم‌بندی بالا، برای گزینش و جایابی افراد به‌صورت زیر عمل می‌کند:
دسته اول: (کند ذهن و عجول) به هیج وجه به استخدام در نمی‌آیند.
دسته دوم: (کند ذهن و صبور) به‌عنوان سرباز گزینش شده و تا هنگامی‌که در این دسته قرار می‌گیرند به هیچ وجه ارتقا نمی‌یابند.
دسته سوم: (با هوش و عجول) به کار گرفته می‌شوند تا در نهایت به درجه افسری- نیروی رده میانی- ارتقا مییابند.
دسته چهارم: (باهوش و صبور) به‌عنوان ژنرال‌های آینده ارتش به خدمت گرفته می‌شوند.
*مهندس صابر میرزایی
